Bogatka przy szpaczej budce typu B PREMIUM MKW
Sikora bogatka (Parus major) jest częstym mieszkańcem przydomowych ogrodów i miejskich parków. Ten niewielki, mięsożerny ptak dawno uległ synurbizacji i zbliżył się do człowieka. Jest lubiany i miłe widziany w przydomowych karmnikach, a wielu ludzi wiesza specjalne budki dla sikorek.
Ptaki te zamieszkują większą część Europy i nie są typowymi migrantami. Mogą jednak na okres zimy przenosić się nieco dalej na południe. Sikory z naszych ogrodów lecą np. do Francji. W tym samym czasie do naszego kraju przylatują osobniki ze Skandynawii, więc sikorki są stale obecne w okolicy, choć o różnych porach roku spotykamy inne osobniki.
Sezon lęgowy rozpoczyna się u nich pod koniec kwietnia i trwa do początku lipca. W tym czasie para może odchować nawet dwa lęgi w roku. Samica po kopulacji z partnerem składa we wcześniej uwitym z mchu, sierści zwierząt i piór gnieździe od 6 do 14 jaj. Są one białego koloru, kuliste, o długości około 1,50 cm.
Jaja wysiaduje tylko samica, a partner w tym czasie przynosi jej pożywienie. Inkubacja trwa około dwóch tygodni. Młode po wykluciu są do 20 dni intensywnie karmione przez oboje rodziców, po czym opuszczają gniazdo. Jednak nie są jeszcze całkowicie samodzielne i rodzice dokarmiają je przez okres 1 – 2 tygodni.
Autor: mgr Krzysztof Dudek
Instytut Zoologii UP w Poznaniu
